Entre a violencia que perdura e a memoria que pervive. O recordo vivo dos Adrio.
Autoría
M.A.N.
Máster Universitario en Historia Contemporánea (3ªed)
M.A.N.
Máster Universitario en Historia Contemporánea (3ªed)
Data da defensa
16.07.2025 09:30
16.07.2025 09:30
Resumo
O obxectivo deste traballo é analizar a evolución da memoria das vítimas do golpe de 1936 en Pontevedra, tomando como exemplo á familia Adrio. Esta foi vítima directa das prácticas xenocidas o 12 de novembro de 1936. Porén, a violencia iniciada este ano prolongouse no tempo, afectando tamén aos seus familiares, quen deben ser integrados na análise da violencia golpista. Cada familia xestionou o trauma de maneira distinta, o que influíu na forma en que se transmitiu (ou non) a memoria. Por iso, resulta necesario atender aos factores que condicionaron esas dinámicas e como, co paso das xeracións, ocultar o pasado resultaba cada vez máis difícil. A recuperación de cartas, diarios e outros documentos persoais como as memorias inéditas de Germán Adrio Mañá (que serán aquí analizadas) permitiu en moitos casos descubrir verdades ocultas durante décadas. Arredor dos anos setenta, a reivindicación das vítimas comeza a manifestarse de forma pública, aínda que sempre condicionada polo relato herdado polos perpetradores. O diario de Germán preséntase neste sentido como unha ferramenta que cuestiona a memoria imposta polos verdugos e que contribúe á construción dun relato máis plural, crítico e menos incómodo.
O obxectivo deste traballo é analizar a evolución da memoria das vítimas do golpe de 1936 en Pontevedra, tomando como exemplo á familia Adrio. Esta foi vítima directa das prácticas xenocidas o 12 de novembro de 1936. Porén, a violencia iniciada este ano prolongouse no tempo, afectando tamén aos seus familiares, quen deben ser integrados na análise da violencia golpista. Cada familia xestionou o trauma de maneira distinta, o que influíu na forma en que se transmitiu (ou non) a memoria. Por iso, resulta necesario atender aos factores que condicionaron esas dinámicas e como, co paso das xeracións, ocultar o pasado resultaba cada vez máis difícil. A recuperación de cartas, diarios e outros documentos persoais como as memorias inéditas de Germán Adrio Mañá (que serán aquí analizadas) permitiu en moitos casos descubrir verdades ocultas durante décadas. Arredor dos anos setenta, a reivindicación das vítimas comeza a manifestarse de forma pública, aínda que sempre condicionada polo relato herdado polos perpetradores. O diario de Germán preséntase neste sentido como unha ferramenta que cuestiona a memoria imposta polos verdugos e que contribúe á construción dun relato máis plural, crítico e menos incómodo.
Dirección
MIGUEZ MACHO, ANTONIO (Titoría)
MIGUEZ MACHO, ANTONIO (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ PRIETO, LOURENZO (Presidente/a)
LANERO TABOAS, DANIEL (Secretario/a)
GRANDIO SEOANE, EMILIO FRANCISCO (Vogal)
FERNANDEZ PRIETO, LOURENZO (Presidente/a)
LANERO TABOAS, DANIEL (Secretario/a)
GRANDIO SEOANE, EMILIO FRANCISCO (Vogal)