Síntese de Compostos Bioactivos

Capacitar ao alumno para planificar a síntese dunha molécula orgánica de complexidade intermedia.

Tema 1. Estratexias de síntese: retrosíntese.

Tema 2. Quimioselectividad: grupos protectores.

Tema 3. Regioselectividade e estereoselectividade.

Tema 4. Síntese de compostos bioactivos: exemplos representativos.

Bibliografía básica

ORGANIC SYNTHESIS. THE DISCONNECTION APPROACH. Stuart Warren. 2nd Edition. Wiley. 2012

Bibliografía complementaria

WORKBOOK FOR ORGANIC SYNTHESIS. THE DISCONNECTION APPROACH. Stuart Warren y Paul Wyatt. 2nd Edition. Wiley. 2009

Organic Synthesis. Christine Willis y Martin Wills. Oxford Chemistry Primers. 1996

Básicas e Xerais
CG2 - Que sexan capaces de reunir e interpretar datos, información e resultados relevantes, obter conclusións e emitir informes razoados sobre problemas científicos, tecnolóxicos ou outras áreas que requiran o uso dos coñecementos de Química.
CG3 - Que poidan aplicar tanto os coñecementos teórico-prácticos adquiridos como a capacidade de análise e abstracción na definición e abordaxe de problemas e na procura das súas solucións tanto no ámbito académico como profesional.
CG4 - Que teñan a capacidade de comunicar, tanto por escrito como oralmente, coñecementos, procedementos, resultados e ideas en Química a un público tanto especializado como non especializado.
CG5 - Ser capaz de estudar e aprender de forma autónoma, con organización de tempo e recursos, novos coñecementos e técnicas en calquera disciplina científica ou tecnolóxica.

Transversais
CT8 - Traballo nun contexto internacional.
CT10 - Razoamento crítico.
CT11 - Compromiso ético.

específico
CE4 - Principais tipos de reaccións químicas e as súas principais características asociadas.
CE11 - Relación entre propiedades macroscópicas e propiedades de átomos e moléculas individuais: incluíndo macromoléculas (naturais e sintéticas), polímeros, coloides e outros materiais.
CE12 - Estrutura e reactividade das principais clases de biomoléculas e a química dos principais procesos biolóxicos.
CE13 - Capacidade para demostrar o coñecemento e a comprensión dos feitos, conceptos, principios e teorías esenciais relacionados coas áreas da Química.
CE15 - Recoñecer e analizar novos problemas e planificar estratexias para resolvelos.

A docencia impartirase en conferencias, seminarios e titorías. Opcionalmente, pódense incluír conferencias impartidas por destacados químicos. O curso consta de 4,5 créditos ECTS. Isto inclúe 36 horas de asistencia a clase. Nas clases expositivas, o profesor expoñerá a materia. Nos seminarios os alumnos presentarán exercicios resoltos. Nas titorías o alumnado presentará dúbidas ao profesor.

Se é necesario, pódense impartir algunhas clases mediante a plataforma TEAMS.

Periódicamente, subiranse á Aula Virtual exercicios que o alumnado deberá realizar e que servirán de base para os seminarios.

1. A avaliación desta materia constará de dúas partes:

1.1. Avaliación continua, cun peso do 40%, que incluirá a participación en seminarios e titorías, ademais dos boletíns subidos á Aula Virtual
1.2. Exame final (60%)

notas do seminario

O alumnado terá que resolver fichas de problemas que descargarán da Aula Virtual. Os boletíns resoltos terán que subirse á Aula Virtual no seu momento. Estes boletíns espaciaranse ao longo do curso cunha cadencia aproximadamente semanal. Calcularase a nota media dos boletíns corrixidos, dándolle unha nota de cero aos boletíns non entregados sen xustificación. Nos seminarios resolveranse os problemas expostos nos boletíns, ademais das dúbidas do alumnado. Nos seminarios o alumnado sairá ao encerado para resolver os boletíns. A asistencia aos seminarios e a participación de cada alumno valorarase cando saian ao encerado. Cualificarase cada saída ao encerado e calcularase a media, computando cada falta non xustificada ao seminario como saída con nota cero. Deste xeito, cada alumno disporá de dúas notas que corresponderán aos boletíns e á participación nos seminarios. A nota do seminario calcularase como a media das dúas notas anteriores. Se algún alumno non puidese ser cualificado para a súa participación nos seminarios, só se lle asignará a cualificación correspondente á resolución dos boletíns.

notas titoriales

As titorías valoraranse segundo a asistencia e a participación do alumnado. Cada alumno ou alumna terá unha cualificación pola súa participación en cada titoría. A falta de asistencia a unha titoría cualificarase como participación cunha nota cero. Calcularase a media da nota de ambas titorías.

4. O exame final consistirá nun conxunto de exercicios retrosintéticos

5. A cualificación final do alumno, que non será inferior á do exame final ou á obtida ponderándoo coa nota de avaliación continua, obterase como resultado da aplicación da seguinte fórmula:

Nota final= máxima (0,4 x N1 + 0,6 x N2, N2)

N1= nota numérica da avaliación continua (escala 0-10).
N2= nota numérica do exame final (escala 0-10).

8. Ao longo do curso avalíanse as seguintes competencias:

Clases seminario: CG2, CG4, CG5, CT8, CT10, CT11, CE4, CE11, CE12.
clases de titorías: CG2, CT10, CE4, CE11, CE12
exame final: CG2, CG3, CT10, CE4, CE12.

Traballo presencial na aula:
Clases expositivas: 14
Clases seminario interactivo: 20
Clases de titorías interactivas: 2
TOTAL HORAS DE TRABALLO PRESENCIAL NA AULA: 36 horas

Traballo persoal do alumno:
Autoestudo individual ou en grupo: 25 horas
Resolución de exercicios e outros traballos: 40 horas
Elaboración de exposicións orais e escritas, elaboración de exercicios propostos, actividades en bibliotecas ou similares: 11,5 horas
TOTAL HORAS DE TRABALLO PERSOAL DO ALUMNO: 76,5 horas

O alumno medio debe dedicar 2-2,5 horas de estudo persoal por cada hora de clase presencial.

Recoméndase encarecidamente a compra do libro.

SÍNTESE ORGÁNICA. O ENFOQUE DE DESCONEXIÓN. Stuart Warren. 2ª Edición. Wiley. 2012

Este libro utilizarase como base da materia baixo a premisa de que o uso dun único libro de consulta é máis pedagóxico que unha colección de libros, simplificando tanto o traballo do alumnado como do profesor.

É recomendable asistir ás clases magistrales.
Aconséllase manter "actualizado" o estudo da materia para reforzar o estudado na clase e realizar exercicios (modelo de autoavaliación).
Despois de ler un tema do manual de referencia, é útil resumir os puntos importantes, identificando as ecuacións básicas, os conceptos e as reaccións que hai que recordar.
A resolución de exercicios é fundamental para a aprendizaxe desta materia. Para exercicios que impliquen conceptos de estereoquímica, é recomendable utilizar modelos moleculares.

Para os supostos de realización fraudulenta de exercicios ou probas será de aplicación o disposto na Normativa de avaliación do rendemento académico do alumnado e revisión de cualificacións.