Seguridade Social Complementaria

-Adquirir coñecemento específico deste campo das prestacións sociais complementarias.
-Coñecer as características básicas e a relación do modelo contributivo de seguridade social e non contributivo.
-Saber a diferenza entre os plans e fondos de pensións e o seu réxime legal distinto.
-Estudar as melloras voluntarias de seguridade social e tipos legais.
-Coñecer as mutualidades de previsión social e as fundacións laborais como institucións que desempeñan un papel importante en relación á seguridade social.
-Analizar os contratos de seguros específicos e súa relación coa seguridade complementaria.

O programa da materia ten como contidos básicos:
- Protección social complementaria: xeneralidades
- Protección social complementaria pública
- Protección social voluntaria
- Plans e fondos de pensións
- Seguros colectivos de vida e outras modalidades de seguros privados. Mutualidades de previsión social e fundacións laborais
- Acción social na empresa e negociación colectiva

En función deses contidos básicos, o PROGRAMA desenvólvese nas seguintes leccións:


LECCIÓN I. PROTECCION SOCIAL COMPLEMENTARIA: XENERALIDADES: 1. Introdución e evolución histórica. 2. Marco normativo. A protección social na Constitución. 3. Clasificación e características: A) Protección social complementaria pública. B) Protección social complementaria privada. 4. Acción social na empresa e negociación colectiva: participación dos traballadores. 5. Igualdade e non discriminación por razón de sexo e xénero na protección social.

LECCIÓN II. SEGURIDADE SOCIAL E PROTECCIÓN SOCIAL PÚBLICA. 1. A asistencia social e os servizos sociais no sistema de Seguridade Social español. 2. Protección social a cargo do Estado: axudas para vítimas de violencia de xénero e outros supostos. 3. Protección social a cargo das comunidades autónomas: lexislación autonómica de asistencia social. Renda activa de inserción. 4. Asistencia social e prestacións non contributivas.

LECCIÓN III. MELLORAS VOLUNTARIAS DE PRESTACIÓNS DE SEGURIDADE SOCIAL: 1. Delimitación legal. Concepto e caracteres. 2. Modalidades: A) Melloras voluntarias de prestacións temporais. B) Complemento da prestación de incapacidade temporal. C) Mellora da prestación de desemprego. 3. Formas de establecemento: Decisión unilateral do empresario; Acordo individual; Convenio colectivo. 4. Modificación e supresión das melloras voluntarias. 5. Modos de xestión e financiamento.

LECCIÓN IV. MUTUALIDADES DE PREVISIÓN SOCIAL E FUNDACIÓNS LABORAIS: 1. Mutualidades de previsión social: A) Concepto e clases. Mutualidades de previsión complementaria. Mutualidades sustitutivas da seguridade social. Mutualidades de colexios profesionais. B) Constitución e funcionamento. C) Prestacións, dereitos e deberes dos mutualistas. 2. Fundacións laborais: A) Concepto e definición. B) Constitución, elementos das fundacións laborais e réxime xurídico.

LECCIÓN V: PLANS E FONDOS DE PENSIÓNS: 1. Os plans de pensións: A) Fuentes normativas e concepto. B). Tipoloxía: polos suxeitos e polas prestacións. C). Principios. D). Constitución e dinámica dos plans. E) Continxencias, prestacións e dereitos consolidados. F) Planificación financeiro-fiscal. 2. Os fondos de pensións:
réxime financeiro.

LECCIÓN VI. O CONTRATO DE SEGURO: 1. Concepto e características. 2. Tipos de seguros. 3. Seguros de vida e xubilación. Plans de xubilación. 3. Seguros de continxencias profesionais.

-Aguilera Izquierdo, R., Seguridad social complementaria, Tecnos, 2005.
-Aguilera Izquierdo, A., Pensiones privadas: obligaciones de las empresas y garantías de los trabajadores, Civitas, 2001.
-Alonso-Olea, M. e Tortuero Plaza, J. L., Instituciones de la Seguridad Social, Civitas, 2010.
-Lahoz-Blasco, Gandía e Momparler López Carrasco, Curso de Seguridad Social (I): parte general, Tirant lo Blanch, 2009.
-Cabeza Pereiro, J. y Fernández Prieto, M. (directores), Manual de Protección Social Complementaria, 1ª edición, Tecnos, 2017.
-Cabeza Pereiro, J. (coordinador), Mejoras voluntarias en materia de protección social en la negociación colectiva, Ministerio de Trabajo y Economía Social, 2023.
-Casas Baamonde, M. E., Autonomía colectiva y Seguridad Social, Ministerio de Hacienda, 1977.
-De la Villa Gil (director) y otros, Ley de seguridad social, Tirant lo Blanch, 2005.
-Fernández Domínguez, J. J., Protección social complementaria de accidentes de trabajo y enfermedades profesionales, Tirant lo Blanch, 1999.
-Gala Durán, C., El régimen jurídico de las mejoras voluntarias de prestaciones de la Seguridad Social, Bosch, 1995.
-González-Posada Martínez, E. (editor), Los planes de pensiones en el sistema de protección social: el modelo de pensiones complementarias, MTAS, 1997.
-Maldonado Molina, F.J., Las mutualidades de previsión social como entidades aseguradoras, Comares, 2001.
-Martínez Girón, J., Arufe Varela, A. y Carril Vázquez, X. M., Derecho de la Seguridad Social, Atelier, 2017.
- Ramos-Rodríguez, Hernández y Vilchez Gorelli Porras, Seguridad Social, Tecnos, 1 ª edición, 2010.
-Vida Soria, Monereo Pérez, Molina Navarrete y Quesada Segura, Manual de Seguridad Social, Tecnos, 6 ª Edición, 2010.
- Calquera outro manual de Seguridade Social, que inclúa contidos do temario.

Atención: Recoméndase usar sempre a última edición.

-Resulta imprescindible o manexo dun código de lexislación laboral e de seguridade social debidamente actualizado.

- Capacidade de identificar e comprender as cuestións xurídicas relevantes dun caso real
- Capacidade de identificar as circunstancias de feito das normas legais
- Capacidade de atopar a norma aplicable a unha determinada situación de feito
- O coñecemento das relacións entre os diversos sectores legais
- Coñecemento das normas de interpretación legal.
- Capacidade de problemas legais orais e escritas. Bo dominio da lingua escrita e falada.
- O uso correcto da terminoloxía xurídica.
- Habilidade para xestionar os textos legais e xurisprudencia.
- Que os alumnos poidan aplicar os seus coñecementos e capacidade de resolver problemas en contornos novos ou descoñecidos dentro de contextos máis amplos (ou multidisciplinar ) relacionadas ao seu campo de estudo.
- Os alumnos deben ser capaces de integrar coñecementos e xestionar a complexidade e formular xuízos en base a información que estaba incompleta ou limitada, incluír unha reflexión sobre as responsabilidades sociais e éticas relacionadas coa aplicación dos seus coñecementos e xuízos.
- Que os alumnos poidan comunicar as súas conclusións (e do coñecemento e razoamento subxacente), a especialistas e non especialistas dunha clara e inequívoca maneira.
- Os alumnos deben adquirir as habilidades de aprendizaxe que lles permitan continuar estudando dun xeito que será en gran parte auto-dirixido ou autónomo.

A) DOCENCIA EXPOSITIVA
Impartiranse clases expositivas para explicar o programa. A exposición será sobre os principais problemas que xurdan en relación coas cuestións da materia. A énfase será dada ao tratamento da xurisprudencia e textos legais. Un e outro son soportes de clases.
Formularánse preguntas aos alumnos sobre as cuestións abordadas; tamén, estes poderán e, incluso, deberán expor as dudas ou problemas atopados na preparación dos contidos da materia.

B) DOCENCIA INTERCTIVA
Xunto coa docencia expositiva tamén desenvolveranse sesións prácticas. Estas poden incluir estudos de casos polos alumnos, discusión en grupo, a presentación en clase e a formulación de escritos (recursos, queixas, reclamacións administrativas, etc.). Intentarase que as tarefas a realizar polos alumnos aborden os problemas máis novidosos que susciten cada unha das leccións. Será de utilidade, para todo iso, o uso do Campus Virtual.
Os alumnos deberán completar e entregar ao profesor, no plazo que determine este, os traballos que se lle encarguen, incluida a realización de cuestionarios de preguntas breves que se determinen.

Pódese contar coa participación de profesionais de diferentes sectores relacionados co tema. Estes profesionais entregarán material escrito que debe ser estudado polos alumnos.

O sistema de avaliación compoñerase da cualificación obtida no exame final, coa que se alcanzará ata un máximo do 70 por cento da nota final. O alumnado deberá aprobalo para poder engadir a puntuación obtida nas clases interactivas durante as que se levará a cabo a avaliación continua, que supoñerá un 30% da cualificación final.

Realizarase un único exame final, na data oficial aprobada pola Xunta de Facultade e publicada no taboleiro de anuncios e na páxina web, que será escrito. O devandito exame será presencial. O exame terá un total de 28 preguntas tipo test, con tres respostas posibles das cales só unha será correcta. As preguntas abordarán os contidos do programa da materia dende unha perspectiva tanto teórica como práctica.

A superación do devandito exame final é complementaria á avaliación continua.

Durante as clases interactivas levarase a cabo a avaliación continua do alumnado. Para ese efecto, non se valorará a simple asistencia, senón a súa participación e a calidade dos traballos solicitados polo profesorado que aquel presente.

Se o alumno realizou algunha actividade académica obxecto de avaliación conforme ao establecido nesta guía docente e non se presentou ao exame, obterá a cualificación de "suspenso".

Réxime para o alumnado con exención de docencia:

O alumnado ao que se lle concedese a dispensa de asistencia segundo a Instrución Nº 1/2017 da Secretaría Xeral sobre a dispensa de asistencia a clase en determinadas circunstancias, será avaliado co exame final que supón o 100% da nota.

Horas presencias teórica: 21
Horas non presenciais dedicadas ao estudo efectivo sobre o tema e na preparación de exame final: 30 (media)
Horas non presenciais dedicadas á procura de materiais (sentenzas, lexislación estatal, os convenios colectivos): 13
Participación eventual nas prácticas: 10 horas
Horas de avaliación: 1
Total de horas: 75

- Atender as clases e participar activamente nelas.
- Coñecer e estudar libros de texto recomendados.
- Facer preguntas os profesores.
- Usar a lexislación pertinente, así como outras fontes de dereito e xurisprudencia e acordos colectivos.
- Estudar con regularidade e diariamente.