Historia da comunicación audiovisual

1. Estudio retrospectivo da conformación da imaxe fixa e da imaxe en movemento desde as súas orixes.
2. Estudio e análise da emerxencia da imaxe estática e cinética como dispositivos industriais.
3. Estudio dos paradigmas da imaxe fotográfica, a imaxe fílmica e a imaxe electrónica.

CONTIDOS TEÓRICOS

Tema 1. A emerxencia da imaxe fixa no contexto das
representacións visuais
1.1. A proliferación de aparellos ópticos de carácter
lúdico no seo das sociedades do XVIII e do XIX no occidente
europeo
1.2. O déficit da imaxe fotográfica: a exclusión do tempo

Tema 2. A emerxencia da imaxe en movemento no
itinerario iniciado pola fotografía
2.1. A permanencia dos artificios propios da imaxe fixa:
unha herdanza ineludible
2.2. Universo referencial, punctum barthesiano, o radical
fotográfico, a pegada do real na imaxe en movemento: a
especificidade do feito audiovisual

Tema 3. A invención do cinematógrafo Lumière
3.1. O inicio da historia do cinema coa invención do
cinematógrafo: a entrada da imaxe na Modernidade
3.2. Caracterización dos progresos técnicos das cámaras
tomavistas

Tema 4. A imaxe audiovisual e os dispositivos de
comunicación: unha relación de resistencia
4.1. Motivos de orde estética: o despregue dun sistema
de representación visual orixinal. A incorporación do
azaroso aos "tableaux vivants"
4.2. As comunicacións en rede e a distancia: os inicios da radiodifusión sonora e da televisión.

Tema 5. Paradigma comunicativo vs. paradigma estético
5.1. A incorporación e a expansión dun paradigma
espectacular no ámbito da cultura popular
5.2. A irrupción da imaxe en movemento e a nova episteme

CONTIDOS PRÁCTICOS

Realizaranse 5 exercicios prácticos en grupos de 5 persoas:
1. A irrupción da radiodifusión sonora
2. A irrupción da televisión
3. As correntes fotográficas (ata os anos 50)
4. A transición do analóxico ó dixital
5. O aquilatamento do audiovisual a Internet

BIBLIOGRAFÍA BÁSICA

Didi-Huberman, G. (2012). Devant le temps: histoire
de l'art et anachronisme des images. Ed. de Minuit.
Gil, F. & Segado, F. (2011). Teoría e historia de la
imagen. Síntesis.
Martín-Arias, L. (2009). En los orígenes del cine.Ediciones Castilla.
Pérceval, J. M. (2015). Historia mundial de la
comunicación. Cátedra.
Sougez, M-L (2011). Historia de la fotografía. Cátedra.
Zunzunegui, S. (2007). Arqueología de la imagen.
Cahiers du cinéma, 7, 91.


BIBLIOGRAFÍA COMPLEMENTARIA

Delavaud, G. (2010). De la création à l'exposition: Les
impermanences de l'oeuvre audiovisuelle. Archimages.
http://www.inp.fr/var/ezdemo_site/storage/original/application/9831764b…
Habermas, J. (1982). Historia y crítica de la opinión
pública. Gustavo Gili.
Sala, R. (2007): Introducción a la historia de los
medios: consideraciones teóricas básicas sobre la historia de
los medios de comunicación de masas. Universitat
Autònoma de Barcelona.
Suchensky, R. I. (2016). Projections of Memory:
Romanticism, Modernism, and the Aesthetics of Film. Oxford
University Press.
Vitale, Ch. (2015). Networkologies. A Philosofy of
Networks for a Hyperconnected Age. Zero Books.
Wolfson, T. (2014). Digital Rebellion. The Birth of the
Ciber Left. University of Illinois Press.

CON.3 - Coñecer a transformación e evolución histórica das linguaxes e medios audiovisuais.
CON.7 - Coñecer as distintas metodoloxías de análise de calquera produto radiofónico, cinematográfico, televisivo ou multimedia.
HAB.5 - Analizar, mediante diversas metodoloxías, calquera produto radiofónico, cinematográfico, televisivo ou multimedia.
COM.3 - Recoñecer, exercitar e contextualizar as rutinas da produción, realización, direción, edición e postprodución audiovisuais.
COM.5 - Seleccionar e utilizar as técnicas e tecnoloxías máis creativas, innovadoras e axeitadas a cada reto comunicativo.

Método: Definición
Clase maxistral: sesión expositiva impartida pola docente
Resolución de problemas: realización de actividades dirixidas, xeralmente dirixidas a
obter un resultado concreto (solución ou análise)
Presentación na aula: exposición basada no estudio dun caso, problema ou situación
contextualizada

1. Probas de coñecementos: 50%
2. Exercicios prácticos: 50%

• O sistema de avaliación contempla que é imprescindible ter aprobada a parte teórica e a parte práctica para superar a materia.
• Para os casos de realización fraudulenta de exercicios ou probas será de aplicación o recollido na Normativa de avaliación do rendemento académico dos estudantes e de revisión das cualificacións.
• De acordo coa normativa de permanencia vixente na USC para os estudantes de Grao (art. 5.2), a mera asistencia, así como a participación en calquera das actividades realizadas nas clases interactivas, serán obxecto de avaliación e, por conseguinte, a nota final do/a estudante que os cumprimente en ningún caso será de “Non Presentado”.

Réxime para o alumnado con exención de docencia:
Nesta materia non se pode eximir a asistencia ás interactivas porque require exercicios individuais e/ou en grupo que implican a utilización de material técnico da facultade e a colaboración entre varios alumnos, así como a presenza na aula do profesor para comprobar a súa evolución. Ademais, é necesaria a utilización dos espazos específicos da facultade onde se imparten os laboratorios.

• Docencia teórica: 24 horas
• Docencia interactiva: 24 horas
• Titorización en grupo reducido: 3 horas
• Probas de avaliación: 3 horas
• Traballo persoal do alumnado: 96 horas

-

-