Créditos ECTS Créditos ECTS: 3
Horas ECTS Criterios/Memorias Horas de Titorías: 3 Clase Expositiva: 9 Clase Interactiva: 12 Total: 24
Linguas de uso Castelán, Galego
Tipo: Materia Ordinaria Máster RD 1393/2007 - 822/2021
Departamentos: Psicoloxía Social, Básica e Metodoloxía
Áreas: Psicoloxía Social
Centro Facultade de Psicoloxía
Convocatoria: Primeiro semestre
Docencia: Con docencia
Matrícula: Matriculable | (Si)
• Coñecer o marco conceptual e os principais modelos explicativos da psicoloxía ambiental.
• Deseñar e saber aplicar instrumentos de investigación cuantitativa e cualitativa fiables e válidos para a análise e a investigación en psicoloxía ambiental.
• Coñecer e saber aplicar as principais técnicas de intervención en psicoloxía ambiental.
• Deseñar e saber aplicar as principais técnicas psicosociais para a detección e intervención en diferentes problemas ambientais.
• Coñecer os límites e os principais problemas éticos e dilemas sociais en relación á intervención en psicoloxía ambiental.
• Conseguir a capacitación necesaria para poder investigar de forma eficaz e eficiente en problemática ambiental.
• Ser capaz de valorar a contribución da psicoloxía ambiental ao progreso e benestar da sociedade.
1. PSICOLOXÍA AMBIENTAL: ASPECTOS CONCEPTUAIS.
1.1. Definición de Psicoloxía Ambiental.
1.1.1. Características da psicoloxía ambiental.
1.2. Breve historia da Psicoloxía Ambiental.
1.3. Orientacións teóricas.
3. O COMPORTAMENTO HUMANO COMO CONDICIONANTE DO MEDIO AMBIENTE
2.1. Actitudes proambientales.
2.1.1. Relación entre actitudes e comportamento proambiental.
2.1.2. Aplicacións de diferentes modelos teóricos de Actitude-Conduta Ambiental.
2.1.3. Formación e cambio de actitudes ambientais.
2.2. Conduta ecolóxica responsable.
2.2.1. Conservación de enerxía.
2.2.2. Redución, reutilización e reciclaxe de residuos.
2.3. Educación ambiental: concepto, obxectivos e estratexias.
3. O MEDIO AMBIENTE COMO CONDICIONANTE DO COMPORTAMENTO HUMANO
3.1. Mapas Cognitivos: funcións, compoñentes e propiedades.
3.2. Contorna urbanizada e contorna natural.
4. AVALIACIÓN DE AMBIENTES: UNHA APLICACIÓN DA PSICOLOXÍA AMBIENTAL.
4.1. Precisión terminolóxica e conceptual.
4.2. Morfoloxía da avaliación ambiental: que, para que e como avaliar.
4.3. Proceso de avaliación ambiental: obxectivos, técnicas e procedementos, resultados e conclusións, información e valoración.
Básica:
Steg, L., van den Berg, A.E. & de Groot, J.I.M. (2019). Environmental Psychology: An Introduction. Wiley-Blackwel.
Complementaria:
Aragonés, J. & Amérigo, M. (2010). Psicología Ambiental. Pirámide.
Durán, M., Ferraces, M., Rodríguez, M. & Sabucedo, J. M. (2016). The role of anticipated emotions in recycling intention: an extension of the Theory of Planned Behaviour/ Emociones anticipadas en la intención de reciclar: una extensión de la Teoría de la Conducta Planificada. Psyecology, 7(1), 99-108.
Fernández, G. & Durán, M. (2016). El papel de los entornos naturales y urbanos en la conducta pro-social. En M. Durán & M. Baña (Eds.), Comportamiento Social Inclusivo (pp. 25-43). Andavira.
Básicas:
CB6. Posuír e comprender coñecementos que acheguen unha base ou oportunidade de ser orixinais no desenvolvemento e/ou aplicación de ideas, a miúdo nun contexto de investigación.
CG2. Saber elixir unha estratexia apropiada para manexar os problemas da disciplina, que se axuste ao contexto e ás competencias que uno/a mesmo/a posúe.
CG3. Ser capaz de establecer obxectivos de actuación que sexan aceptables eticamente, realizables, e susceptibles de ser avaliados posteriormente.
CG5. Demostrar capacidade para axustarse ao código ético e deontolóxico da psicoloxía, así como aos principios de igualdade de oportunidades e respecto á diversidade.
CG7. Saber deseñar e xestionar a prestación dos servizos, ben como empresa autónoma ou como parte dunha empresa privada ou institución pública, incluíndo o manexo de aspectos de xestión de persoal, de planificación e de organización.
Transversais:
CT1. Demostrar capacidade de manexo de fontes documentais, selección, análise e síntese de información relevante de textos ou documentos científicos.
CT4. Demostrar capacidade para traballar en equipo e colaborar eficazmente con outras persoas.
Específicas:
CE1. Adquirir coñecementos avanzados e desenvolver capacidade de valoración crítica dos métodos e as técnicas psicolóxicas propias dos ámbitos de máster para o afrontamiento de problemas novos en contextos complexos.
CE2. Saber identificar as necesidades e os recursos dispoñibles para definir a actuación psicolóxica propia dos ámbitos de máster, a partir da integración dos coñecementos adquiridos, e da súa aplicación en contornas novas e/ou definidos de forma imprecisa.
CE3. Saber identificar e seleccionar técnicas e instrumentos propios dos ámbitos de especialización do máster de acordo cos obxectivos expostos.
CE4. Saber adaptar e utilizar as técnicas e instrumentos propios da Psicoloxía para afrontar situacións específicas da práctica profesional nos dominios de coñecemento do máster.
CE5. Ser capaz de analizar e liquidar situacións complexas, nos ámbitos específicos do máster, mediante o deseño, a programación e a implementación de estratexias para a solución de problemas.
• Lección-explicación
• Lectura e análise de textos e documentos
• Taller/Seminario
Os alumnos, durante o transcurso das sesións serán avaliados pola súa participación en actividades e talleres para ilustrar o ámbito de aplicación da psicoloxía ambiental (20%).
Así mesmo, deberán elaborar un traballo sobre algún dos aspectos específicos do curso e presentalo publicamente na aula. Valorarase tanto a profundidade como a súa exposición (80%).
Clase expositivas 7 h.
Clases interactivas de seminario 7 h.
Realización de traballos 3 h.
Exposición de traballos 3 h.
Titorías individuais e/ou en grupos reducidos 1 h.
Traballo persoal do alumno 51 h.
Manexo do inglés.
Maria Del Mar Duran Rodriguez
Coordinador/a- Departamento
- Psicoloxía Social, Básica e Metodoloxía
- Área
- Psicoloxía Social
- Teléfono
- 881813931
- Correo electrónico
- mar.duran [at] usc.es
- Categoría
- Profesor/a: Titular de Universidade